بررسي تاثير سطح بهداشت جامعه بر جريان FDI در كشورهاي در حال توسعه آسيايي

سرمایه گذاری مستقیم خارجی به عنوان یك عنصر مهم در ایجاد رشد اقتصادی پویا از طریق سرریزهای مثبت اقتصادی در كشورهای در حال توسعه مطرح می باشد. میزان اشاعه سرریزهای FDI به ظرفیت جذب اقتصاد میزبان وابسته است. یكی از كانال های اصلی تقویت ظرفیت جذب اقتصاد میزبانف انباشت سرمایه انسانی در كشور مربوطه می شود كه این مهم می تواند از طریق بهبود سطح بهداشت و سطح آموزش افراد جامعه انجام گیرد. در این تحقیق به بررسی تاثیرگذاری سطح بهداشت اقتصاد میزبان در جریان ورودی FDI در قالب مدل پانل برای گروه كشورهای در حال توسعه آسیایی (كشور ایران نیز در گروه مورد بررسی قرار دارد) در طی دوره 2013- 1990 پرداخته می شود. نتایج تحقیق بیانگر آن است كه شاخص امید به زندگی به عنوان براكسی سطح بهداشت جامعه، تاثیر مثبت و معناداری از نظر آماری بر جریان ورودی FDI در اقتصاد میزبان داشته كه این امر مطابق با تئوری های اقتصادی می باشد. به بیان دیگر افزایش سطح سرمایه انسانی كه نشانگر افزایش توان افراد جامعه در پذیرش و جذب FDI می باشد از طریق سرمایه گذاری كشور میزبان در آموزش و بهداشت افراد جامعه اتفاق می افتد. لذا توجه سیاستگذاران اقتصادی در جهت جذب FDI می تواند از طریق كانال تخصیص بهینه بودجه برای مخارج بهداشتی و افزایش امید به زندگی در جامعه صورت گیرد.