تحليل اثربخشي آموزش هاي سازماني كاركنان وزارت بهداشت، درمان و آموزش پزشكي : بحث گروهي متمركز با كليه دانشگاه هاي علوم پزشكي و خدمات بهداشتي درماني كشور

یكی از كاركردهای مهم در مدیریت منابع انسانی، بهسازی و رشد و تعالی سرمایه انسانی در هر سازمان است. بر این اساس توجه همه جانبه به عرصه آموزش و بهسازی منابع انسانی از دغدغه های اصلی مدیریت سازمانی در عصر كنونی است. امروزه منابع انسانی پرورش یافته عامل اصلی كسب مزیت رقابتی سازمان هاست و این امر زمانی محقق می شود كه بتوان با شیوه علمی و منطقی منابع انسانی را خوب مدیریت كرد و توان و فكر آنان را در اختیار اهداف رقابتی سازمان قرار داد. جذب، نگهداری و پرورش منابع انسانی كافی نیست، بلكه می بایست براساس اصول و معیارهای علمی شایستگی را در كاركنان ایجاد و بدان توجه كرد. در ایران قوانین و مقررات و بخشنامه های دولتی، دستگاه های اجرایی را مكلف به برگزاری دوره های آموزشی ضمن خدمت برای كاركنان سطوح مختلف نموده است. بنابراین ضرورت توجه به آموزش و توانمندسازی كاركنان در سازمانهای دولتی كشور، ما را بر آن داشت تا به بررسی اثر بخشی آموزش سازمانی كاركنان وزارت بهداشت، درمان و آموزش پزشكی می پردازیم. پزوهش حاضر یك مطالعه كیفی است كه با روش های طوفان فكری، بحث گروهی متمركز (FGD) و نمودار علت و معلولی استخوان ماهی به ارزیابی و تحلیل اثربخشی آموزش سازمانی كاركنان حوزه سلامت كشور در سال 1394 می پردازد. جامعه مورد مطالعه در این پژوهش، تمامی مدیران و كارشناسان آموزش ستاد وزارت بهداشت، درمان و آموزش پزشكی و دانشگاه های علوم پزشكی و خدمات پزشكی درمانی كشور می باشند. یافته ها نشان دهنده شش عامل اصلی موثر بر اثربخشی آموزش سازمانی كاركنان حوزه سلامت بود كه شامل قوانین و مقررات، ابزار و روشها، برنامه ریزی، منابع انسانی، محیط كار و شیوه مدیریت می باشد. نتایج پژوهش بیانگر لزوم تدوین دستورالعمل ها و قوانین مشخص و مدون برای آموزش كاركنان، نیازسنجی دقیق آموزشی، بهره گیری از مدرسان مجرب، ارتباط آموزش ها با ارزیابی های عملكرد و مشاركت كاركنان دارای توانمندی و تخصص در جلسات تصمیم گیری بود.