برنامه ريزيِ معماري و شهرسازي پايدار با تأثيرپذيري از بافت هاي اصيل ايراني-اسلامي(نمونه موردي: ميدان نقش جهان اصفهان)

بهره گیري از اصول و فنون نظري و عملی جهت توانمندكردن برنامه ریزي معماري و شهرسازي و همچنین كمك به متخصصان این رشته ها، در نهایت به دنبال یافتن مسائل منحصر به فرد و ارائه راهبردهایی جهت دس تیابی به معیارهاي یك شهر خوب م یباشد. هدف مذكور باید بگون هاي باشد كه تمامی نیازهاي مادي و معنوي انسان را در كلیه جوامع انسانی و فرهنگ ها تأمین نماید. این مقاله ابتدا به تعریف برنامه ریزي معماري و شهرسازي و مباحث تخصصی مرتبط با آن می پردازد؛ در ادامه با نگاه به اصول موجود در بطن معماري و شهرسازي ایرانی-اسلامی و نقش سیست مهاي ارزشی در مسئل هیابی، به حل پرسش هاي مربوط به طراحی فضاهاي پایدار، كه نمونه آن در باف تهاي اصیل شهري همچون میدان نقش جهان اصفهان دیده می شود، می پردازد. هدف این پژوهش در نهایت به كشف و بیان معیارهایی منجر می شود كه كالبد معماري درون بافت شهري را به سوي یك حقیقت پایدار و یك مجموعه منسجم هدایت می كند.