ارائه يك مدل بهينه طراحي محدوديت گردش در شبكه هاي شهري با تأكيد بر حل مسئله تخصيص ترافيك

چكیده: كه (TRDP در ادبیات رایج در حوزه حمل و نقل و ترافیك به مسئله طراحی محدودیت گردش ( 1 ماهیتاً نوعی مسئله طراحی شبكه گسسته از دیدگاه مدیریت سیستمی به شمار میرود، توجه چندان زیادي نشده است چنانكه در اغلب شبكههاي شهري، این تكنیك مدیریتی به صورت تجربی و كاملاً بهینهسازي سنجه عملكردي یك سیستم ،TRDP دستی توسط پلیس راهور اعمال می شود. هدف مفروض مثلاً كمینهسازي هزینه سفر كل سیستم با احتساب رفتار مسیریابی كاربران شبكه می باشد. بر دو زیر مدل سطح بالا و سطح پایین استوار است كه هدف مسئله سطح بالا، TRDP در واقع، مدل كمینهسازي تابع هزینه سفر كل سیستم میباشد و مسئله سطح پایین آن، به تخصیص ترافیك با توجه به متغیرهاي تصمیم مسئله سطح بالا، میپردازد. در این مقاله، ضمن معرفی یك مدل پشنهادي مدل بهینهاي جهت بهبوددهی نتایج آن با احتساب تأثیرات متقابل انواع حركات گردشی و ،TRDP نیز تأخیرات ناشی از آنها با تمركز بر حل مسئله سطح پایین ارائه خواهد شد. نتایج شبیهسازي و روي TRDP پیادهسازي مدل پیشنهادي به ازاء یك شبكه فرضی، نشان می دهد اولاً اجراي شبكههاي پر ازدحام، صرفه جویی بیشتري را روي هزینه سفر كل سیستم بهمراه دارد به گونه ایكه به ازاء رشد 20 درصدي تقاضاي سفر نسبت به حالت معمول، میزان صرفه جویی این هزینه حدوداً دو برابر می شود؛ ثانیاً با افزایش مقدار پارامتر پراكندگی مدل، علاوه بر كاهش نسبی هزینه سفر كل سیستم به ازاء اعمال محدودیت گردش بهینه، میزان صرفه جویی در هزینه سفر سیستم نیز افزایش مییابد. كلید واژه: ، ، ، ، مسئله