پيزوالكتريك ، راهي پايدار براي توليد الكتريسيته

وقتی اصطلاح بحران مصرف انرژی مطرح میشود اولین تصویر ذهنی مسببِ این بحران را وجود وسایل نقلیهی موتوری و كارخانجات صنعتی میدانیم. اما شاخصه های مصرف انرژی در جهان ( 48 % در ساختمانها، 25 % در صنعت و كشاورزی و 27 % در حملونقل) بزرگترین بخش آلایندههایی كه باعث این مهم هستند را به معماری نسبت میدهند، بطوریكه ساختمانها تولیدكنندهی بیش از نیمی از دیاكسیدكربن هستند و این بر مسئولیت بزرگ پیش روی معماران و مهندسان ساختمان میافزاید، بنابراین در این دورهی افزایش قیمتهای انرژی و كاهش ذخایر سوختهای فسیلی، تاكید بر محافظت از كرهی زمین و خلق گونههای پایدار انرژی یك ضرورت حیاتی برای جامعهی مدرن شدهاست. لذا در فرصت این مقاله، رفتار پیزوالكتریكی مواد كه راهی پایدار برای تولید نیروی الكتریسیته میباشد، به چالش كشیده شده است زیرا با توجه به اینكه اثر پیزو الكتریكی از اواخر دههی 1800 كشف شد استفاده از آن به منظور تولید الكتریسیته در فضاهای شهری از حدود دههی 90 شروع شده است و هنوز راه بسیاری به منظور همگانیتر كردن این انرژی تجدیدپذیر و دوستدار محیط در پیش روست. امید است در این مقاله بتوان با شناسایی قابلیتهای این نوع از تبدیل انرژی راه را برای استفادهی بیشتراز آن در زمینهی معماری هموار ساخت.