رابطه ادراك از سبكهاي فرزندپروري والدين با رضايت از زندگي

توجه به اینكه دانشجویان جمعیتی سرنوشت ساز هستند و كاهش رضایت از زندگی پیامدهای را به همراه می آورد كه می تواند زمینه ساز بسیاری از مشكلات دیگر گردد، هدف پژوهش حاضر، بررسی رابطه ادراك از سبكهای فرزندپروری والدین با رضایت از زندگی دانشجویان می باشد.این پژوهش به روش توصیفی– تحلیلی طراحی شد. نمونه شامل 180 نفر از دانشجویان دانشكده های روانشناسی، ادبیات، علوم پایه، ریاضی ومهندسی دانشگاه فردوسی مشهد بودند. روش نمونه گیری در این پژوهش، نمونه گیری طبقه ای نسبتی بر حسب جنسیت بوده است. پرسشنامههای سبكهای فرزندپروری بامریند و پرسشنامه رضایت از زندگی داینر توسط دانشجویان تكمیل شد. با محاسبه ضریب هبستگی پیرسون مشخص شد كه بین سبكهای فرزند پروری دانشجویان به طور كلی و عاملهای سبك فرزندپروی سهل گیرانه و مقتدرانه با میزان رضایت از زندگی آنها رابطه مثبت و معناداری وجود دارد. اما بین سبك مستبدانه و رضایت از زندگی دانشجویان رابطه معناداری وجود نداشت. نتایج اجرای رگرسیون چندگانه نیز نشان داد كه عاملهای سبكهای فرزند پروری(مستبدانه، سهل گیرانه و مقتدرانه) میتوانند رضایت از زندگی دانشجویان را پیشبینی كنند. نتایج تحلیل واریانس یك راههANOVA)نیز نشان داد كه بین میانگین نمرهای سبكهای فرزندپروری دانشجویان دانشكدههای مذكور تفاوت معناداری وجود ندارد. نتایج آزمونtنشان داد كه بین دانشجویان دختر و پسر در كل مقیاس سبك های فرزندپروری و عاملهای آن فقط در خرده عامل سبك فرزندپروری مستبدانه تفاوت معناداری وجود دارد. همچنین به لحاظ رضایت از زندگی تفاوت معناداری با هم نداشتند.یافتههای این پژوهش موید این است كه سبكهای فرزندپروری با رضایت از زندگی رابطه دارد و ما از طریق سبكهای فرزندپروری افراد میتوانیم رضایت از زندگی آنها را پیش بینی كنیم