بهبود سينتيك جذب و دفع هيدروژن در نانو كامپوزيت هاي پايه منيزيمي به منظور ذخيره سازي هيدروژن در حالت جامد

با افزایش آلودگی محیط زیست و پدیده گرم شدن زمین ناشی از تولید روز افزون گازهای گل خانه ای، نیاز به جایگزینی سوخت های فسیلی روز به روز جدی تر می شود. از میان راه حل های ارائه شده، هیدروژن به دلیل فراوانی، عدم آلایندگی و ظرفیت بالای تولید انرژی (MJ/kg 142 )، یك گزینه ایده آل محسوب می شود. علاوه بر موتورهای احتراق داخلی، هیدروژن عمدتا در پیل های سوختی (هیدروژنی) كه نوعی مبدل انرژی می باشند، استفاده میشود. نخستین گام در استفاده از انرژی هیدروژن، ذخیره سازی آن به صورت ایمن همراه با چگالی حجمی و وزنی بالا می باشد. شاید در وهله اول فشرده سازی و یا مایع سازی هیدروژن راه حل این مساله باشد ولی به دلیل ایمنی پایین و نیز برخی ملاحظات صنعتی استفاده از این روش ها مطلوب نیست. ذخیره سازی هیدروژن درحالت جامد به صورت هیدرید فلزی یك گزینه مناسب به شمار میرود هیدرید منیزیم 2 MgH به دلیل چگالی بالای وزنی % 6/7 و حجمی Kg/m3) 110) در ذخیره سازی هیدروژن و نیز كیفیت بالای تكرارپذیری فرآیند جذب و دفع بسیار مورد توجه است. با این وجود، دمای كاركرد این هیدرید جهت استفاده تجاری زیاد است (T>400 C) مطالعات پژوهشگران مختلف نشان داده كه می توان دمای . واكنش و سینتیك جذب و آزادسازی هیدروژن را به كمك آسیاكاری و استفاده از كاتالیزگر های مختلف بهبود بخشید. در پژوهش حاضر به كمك آسیای مكانیكی پرانرژی، ذرات نانوساختار هیدرید منیزیم تولید شده و نقش كاتالیست های پایه تیتانیومی (هیدرید تیتانیوم و اكسید تیتانیوم نانومتری) بر سینتیك جذب و دفع هیدروژن بررسی شده است. نتایج نشان می دهد كه آسیاكاری و استفاده از این كاتالیست ها دمای كاركرد هیدرید منیزیم را به نحو چشمگیری كاهش داده (بیش از 100 درجه سانتیگراد) بدون آنكه سینتیك جذب و دفع در سیكل های متمادی جذب و واجذب كاهش یابد.