نظريه انقلاب و اصلاح از ديدگاه نهج البلاغه

انقلاب واصلاح از مباحث مهم در حوزه ي اندیشه ي سیاسی وحكومت می باشد، دین اسلام یك دینی انقلابی ومكتب تشیع نیز مكتبی انقلابی است، حكومت امام علی(ع) حكومتی است كه در آن ارزشهاي جاهلی مطرود وارزشهاي الهی جاي آن را گرفته است، لذا براي طرد ارزشهاي جاهلی وزدودن ریشه ي ظلم وستم وباطل ومحو حاكمان ستمگر وآشوبگران مجوز انقلاب از سوي ایشان صادر می شود. البته از منظر امام علی اصلاح بر انقلاب ارجحیت دارد. بنیاد هاي نظري اصلاح متكی بر عقاید اسلامی و توجه به بزرگداشت مقام انسان در همه ي جنبه هاست كه از مصادیق اصلاح: رعایت حقوق مردم، داشتن انصاف وعدالت، پرهیز از فتنه وستم، تلاش در جهت برپاداشتن حكومت اسلامی وحق دایجاد صلح می باشد. این مقاله تلاش دارد با روش توصیفی – تحلیلی با بیان مصادیق انقلاب واصلاح از دیدگاه امام علی به رح وبسط این موضوع در لابه لاي كتاب ارزشمند نهج البلاغه بپردازد.