بررسي ژئوتكنيكي سرعت لغزش گسل در پديده گسلش سطحي

زلزلههاي قدرتمند 1999 در تركیه و تایوان سرآغازي بر انجام تحقیقات گسترده بر روي پدیده گسلش سطحی و اثرات آن بر سازههاي روزمینی و زیرزمینی بوده است. وجود شواهد میدانی بسیار زیادي از گسلش سطحی در این زلزلهها باعث گردید، اهمیت این موضوع بر روي طراحی سازهها موردتوجه قرار گیرد. در این زمینه تحقیقات وسیعی انجام پذیرفته كه اكثر آنها در دو حوزه مدلسازي فیزیكی و عددي تقسیمبندي میشوند. در این تحقیقات پدیده گسلش به شكل اعمال جابجایی معین به كف مدل شبیهسازي میگردد. جابجایی اعمالشده هم در مدلهاي فیزیكی و هم در مدلهاي عددي بهگونهاي اعمال میگردد كه به دلیل سرعت پایین اعمال آن میتوان از اثرات اینرسی حركت گسل بهعنوان یكی از « رفتار شبه استاتیك » صرفنظر نمود. توجه به این مسئله آنقدر اهمیت دارد كه در بسیاري از تحقیقات منتشرشده عبارت مفروضات اصلی تحقیق لحاظ شده است. هدف تحقیق حاضر بررسی فرض صورت گرفته در اعمال جابجایی گسل با بررسی جامع در ادبیات فنی این حوزه است. ابتدا پیرامون نحوه اعمال جابجایی در تحقیقات انجامشده در حوزه گسلش سطحی مطالبی ارائه میگردد. سپس به بررسی میزان سرعت لغزش گسل در تحقیقات و همچنین واقعیت پرداخته میشود. نتایج نشان میدهد كه فرض رفتار شبه استاتیك براي جابجایی گسلهاي سطحی و اعمال جابجایی با سرعت اندك، میتواند فرضی منطقی و صحیح باشد.