بررسي مخاطرات زمين شناسي زيست محيطي متروي تبريز

خلاصه جمعيت كلان شهرهای ایران طي دهههای اخير با شتاب بيشتری زیاد شده و لذا موضوع حمل و نقل شهری به صورت مسئلهای مهم درآمده است. احداث خطوط مترو به خصوص به صورت تونلي، یكي از روشهای اساسي حل مشكل ترافيك سنگين چنين كلان شهرهایي است. حفر تونل مترو در زمينهای سست مناطق شهری موارد و مسائل مختلفي در پي دارد. در شهر تبریز مترو در امتداد 4 خط اصلي در حال احداث است كه بيشتر بخشهای آن تونلي خواهد بود. با توجه به اهميت ابنيه تاریخي و بافت قدیمي شهر تبریز، توجه به تأثير حفر این تونلها بر محيط شهر، از جمله نشست سطح زمين، ضروری است. هدف این مقاله، بررسي مشكلات زمين شناسي زیست محيطي ناشي از احداث مترو در شهر تبریز مي باشد. مطالعه حاضر بر اساس بررسيهای ميداني و آزمایشگاهي به شناخت مخاطرات زمين شناختي زیست محيطي مترو تبریز مثل فرونشست زمين و خاكهای آلوده به فوم حاصل از حفاری تونلهای مترو و تاثير تونل بر وضعيت آبهای زیرزميني پرداخته و در نهایت راهكارهای مدیریت زیست محيطي جهت كاهش بروز اثرات وارده بر محيط زیست ارائه شده است . بر اساس مطالعات انجام شده بر روی تونلهای حفر شده در برخي نقاط شهر، نشستهایي رخ داده كه این نشستها به خصوص بر بافت قدیمي شهر مشكل آفرین است. همچنين بر اساس مطالعات آزمایشگاهي انجام شده، خاك آغشته به فوم كه از حفاری تونلها بدست ميآید، در محيط آلودگي ایجاد كرده و برای رشد گياه مناسب نيست. كلمات كلیدی: مترو تبریز، آلودگی خاك، ارزیابی اثرات زیست محیطی،