چكيده فارسي :
ضرورت نگرش صحیح بر كارآفرینی سازمانی نه تنها به عنوان عاملی برای اشتغال بلكه به عنوان فرآیندی ارزش آفرین در جامعه به یكی از ملزومات توسعه اقتصادی در میان كشورها بدل شده است. از سویی دیگر در دنیای رقابتی كنونی سرمایه های یك سازمان فراتر از سرمایه های مالی و فیزیكی آن می باشد, دانش به عنوان یكی از سرمایه های اساسی سازمان از اهمیت زیادی برخوردار است, برخی مدیریت دانش را استفاده بهینه از دانش و توانایی های سازمان در راستای رسیدن به اهداف سازمان می دانند. هدف این پژوهش بررسی كارافرینی سازمانی و میزان تاثیر مدیریت دانش بر روی آن می باشد. مدیریت دانش به عنوان ابزاری توانمند شركت ها را در ارتقای كارافرینی سازمانی یاری می كند. مدیریت دانش با ابعادی چون كسب و خلق دانش, ثبت , كاربرد و انتقال دانش مورد سنجش قرار گرفته شده است و كارافرینی سازمانی با ابعادی چون ایجاد شركتها یا واحدهای مستقل, ایجاد كسب و كار جدید, نوآوری در محصول و خدمات, نوآوری در فرآیند, خود تجدیدی, ریسك پذیری, پیشگامی و رقابت تهاجمی مورد سنجش واقع شده است. وزارت صنعت, معدن وتجارت, جامعه آماری پژوهش حاضر می باشد و داده های این تحقیق توسط پرسشنامه جمع آوری شده است. پس از تحلیل داده ها و انجام تحلیل عاملی, ابعاد مدیریت دانش در هم ادغام شده و به سه بعد ایجاد دانش, بهره برداری از دانش و تسهیم دانش كاهش یافته و كارافرینی سازمانی نیز با ابعاد نوآوری و ریسك پذیری مورد سنجش قرار گرفته است. نتایج تحقیق بیانگر این است كه مدیریت دانش بستری برای ایجاد كارافرینی سازمانی فراهم می آورد و می تواند در ایجاد كارافرینی سازمانی موثر باشد.
