بررسي رابطه بين سبك رهبري مديران و سلامت سازماني در مدارس متوسط شهر تهران

هدف این مقاله بررسی بین سبك رهبری مدیران و سلامت سازمانی در مدارس متوسطه شهر تهران است. پژوهش حاضر به لحاظ هدف كاربردی و از نوع توصیفی - همبستگی است. جامعه آماری كلیه كاركنان رسمی، پیمانی و قراردادی مدارس متوسطه شهر تهران است. بر اساس فرمول كوكران حجم نمونه 400 نفر برآورد شد كه نمونه گیری از روش نمونه گیری تصادفی طبقه ای استفاده شد. برای گردآوری داده ها از پرسشنامه استاندار سلامت سازمانی از هوی و فیلدمن(1990) با هفت بعد(یگانگی نهادی، نفوذ مدیر، ملاحظه گری، ساخت دهی، حمایت منابع، روحیه و تاكید علمی) و 42 سوال و پرسشنامه محقق ساخته سبك رهبری در قالب رهبری در قالب سه بعد شیوه آمرانه، شیوه مشورتی و شیوه مشاركتی و 27 سوال استفاده شد. روایی صوری و محتوایی پرسشنامه ها با استفاده از نظرات كارشناسان تایید شد. ضریب آلفای كرونباخ نیز برای كلیه متغیرها بالای 0/7 بدست آمد كه بیانگر هماهنگی درونی گویه ها و تایید پایایی پرسشنامه می باشد. به منظور تجزیه و تحلیل داده ها از روش رگرسیون دو متغیره با كاربرد نرم افزار SPSS استفاده شد. بر اساس نتایج، ضریب رگرسیون استاندارد شده (0/728= β) مشخص كرد به ازاء یك واحد كاهش در میزان بكارگیری سبك رهبری آمرانه از سوی مدیران میزان سلامت سازمانی 72/8% مشخص كرد به ازاء یك واحد كاهش در میزان بكارگیری سبك رهبری آمرانه از سوی مدیران میزان سلامت سازمانی 72/8% افزایش می یافت. ضریب رگرسیون(β=0/63) مشخص كرد به ازاء یك واحد افزایش در میزان بكارگیری سبك رهبری مشوری از سوی مدیران میزان سلامت سازمانی 63% افزایش می یافت. همچنین ضریب رگرسیون استاندارد شده(β=0/55) مشخص كرد به ازاء یك واحد افزایش در میزان بكارگیری سبك رهبری مشاركتی از سوی مدیران میزان سلامت سازمانی 55% افزایش می یافت.