مديريت دانش

فرانسیس بیكن از دانش به عنوان قدرت یاد می كند. قدرت دانش یك منبع مهم برای حفظ میراث ارزشمند، یادگیری موارد نو و تازه، حل مشكلات و مسائل، ایجاد هسته های رقابت و بنیان نهادن موقعیت های جدید برای فرد و سازمان در حال حاضر و همچنین برای آینده است. در دهه های پیشین با ظهور انقلاب صنعتی، تمامی توجهات معطوف به صنعت و تولید انبوه و ارائه راهكارهایی در جهت بهبود و توسعه آن بوده است، اما هم اكنون با انقلاب دیگری به نام انقلاب فناوری اطلاعات و ارتباطات روبه رو شده ایم كه دریچه جدیدی را به روی ما گشوده و باعث تغییر نگرش ما شده است. در این نگرش، دانش به عنوان یك منبع ارزشمند در كنار منابعی كه قبلاً در اقتصاد مورد توجه قرار بود (كار، زمین، سرمایه) به عنوان یك دارایی ارزشمند مطرح می شود. در نگرش جدید، صنعت محوری جای خود را به دانش محوری داده است. در دهه اخیر دانش و مدیریت آن به طور گسترده ای مورد كنكاش و تدقیق قرار گرفته اند و در همین راستا زمینه كاری گسترده ای هم برای تحقیقات آكادمیك و هم برای كاربردهای عملی ایجاد شده است. در این مقاله سعی شده است تا مقوله مدیریت دانش و ابعاد آن به صورت اجمالی بررسی شود.