تاثير دو روش پيتينگ و كنتورفاروير فرسايش خاك؛ مطالعه موردي حوضه آبخيز سلطانيه

برای حفظ منابع ملی و طبیعی برای نسل حاضر و آینده ناگزبر به انجام تحقیقات در زمینه روش های مناسب حفاظت و احیای منابع آب و خاك هستیم. عمده ترین مسئله آبخیزها به دست آوردن مناسب ترین روش جهت جلوگیری از ایجاد فرسایش، رواناب، رسوب و افزایش ذخیره نزولات آسمانی در خاك به خصوص در شیب های كم می باشد تا بتوان بدین طریق موجبات احیای مراتع را فراهم آورد. این تحقیق در قالب طرح آماری بلوك های كامل تصادفی با 3 تیمار )پیتینگ، كنتورفارو، شاهد( در 3 تكرار در منطقه حوزه آبخیز سلطانیه بافت استان كرمان در پای دامنه هایی با شیب 8% اجرا گردید. سپس كرت هایی به 11 متر احداث و اطراف آن ها به وسیله خاك عرصه پشته ای حدود * ابعاد 11 33 سانتیمتر ایجاد نموده و در انتهای شیب هر كرت اقدام به نصب بشكه كردیم. نتایج حاصل از این پژوهش نشان می دهد كه بین عملیات مكانیكی كنتورفارو و پیتینگ در مقایسه با شاهد در سطح %1 اختلاف معنی داری وجود دارد و به ترتیب پیتینگ بیشتر از كنتورفارو ایجاد رواناب و رسوب می نماید.