تخمين ضريب دبي عبوري از روي سرريز جانبي مستطيلي شكل لبه تيز با استفاده از روش بهينه سازي غير خطي ديويدون- فلچر- پاول در جريان زيربحراني

از سرریزهاي جانبی علاوه بر كنترل تراز سطح آب در شبكههاي آبياري، به شكل گستردهاي جهت انحراف آب مازاد كانالها و همچنين براي جمعآوري فاضلابهاي شهري استفاده میشود. از آنجاكه به منظور تعيين دبی عبوري از روي سرریزهاي جانبی مستطيلی شكل معمولا از معادله ديمارچی بهره گرفته میشود لذا تخمين ضریب دبی )ضریب ديمارچی( ضروري است. در طی چند دهه اخير مطالعات و تحقيقات متعددي به منظور بدست آوردن رابطهاي جهت تخمين مقدار ضریب ديمارچی انجام شده كه متاسفانه تاكنون معادلهاي جامع و كلی بدست نيامده است. در این مقاله با استفاده از آزمایشاتی كه در یك فلوم آزمایشگاهی صورت پذیرفته است و همچنين با توجه به آزمایشات چندین محقق، معادلهاي دقيق و كارآمد جهت محاسبه ضریب دبی در وضعيت زیربحرانی بدست آمد. لازم به ذكر میباشد كه در این تحقيق از روش دیویدون- فلچر- پاول جهت بهينه سازي غيرخطی رابطه فوقالذكر استفاده شد. همچنين سعی گردید كه در این رابطه، تاثير مشخصات جریان و همچنين خصوصيات هندسی كانال اصلی و سرریز جانبی بر روي ضریب دبی مورد مطالعه قرار گيرد. مقایسه مابين مقادیر محاسبه شده ضریب دبی توسط این معادله و مقادیر آزمایشگاهی )بدست آمده از آزمایشات این تحقيق و همچنين بدست آمده از آزمایشات دیگر محققان( نشاندهنده سازگاري و دقت مناسب رابطه بدست آمده فوقالذكر میباشد. همچنين مشخص گردید كه رابطه برقعی و كبيريسامانی بعد از معادله بهينهسازي شده، از دقت نسبتا مناسبی برخوردار است. ضمنا نشان داده شد كه فرض ثابت بودن مقدار انرژي در طول سرریز جانبی در معادله ديمارچی، فرضی معقول میباشد.