مقدمه اي بر هندسه و تناسبات در معماري كاروانسراي مهدوي نراق

استفاده از پیمون یكی از اصول مهم در معماري ایرانی محسوب می شود و معمار با بكارگیري آن اجزاء و اندامهاي بنا را به یكدیگر پیوند داده و بدین شكل با استفاده از ایجاد تناسبات بین اجزاي بنا در خلق اثر هماهنگ و متناسب موفق بوده است. كاربرد تناسبات به دلیل ایجاد زیبایی بصري در معماري و هنرهاي تجسمی از اهمیتی ویژه برخوردار است. هدف بنیادي همه نظریه ها درباره تناسبات در كار هنري، پدید آوردن احساس نظم و سامان بخشی میان بخش هاي مختلف یك اثر می باشد كه این ساماندهی در یك رشته تجربیات پیوسته توسط شخص، امكان ایجاد حس زیبایی را داشته باشد. معماران از شكل هاي ساده هندسی و ضرایب اعداد منطقی استفاده می كردند تا بین اجزاي بنا تناسبات هماهنگی برقرار شود. در این مقاله پس از بررسی نقش تناسبات و هندسه در معماري ایرانی، نگاهی به نقش این عناصر در كاروانسراي مهدوي نراق شد.