كارآفريني در دانشگاههاي نسل سوم و چالشهاي پيش رو در عرصه منابع انساني

توسعه هر صنعتی مبتنی بر علم و نوآوري است. در دنیاي امروز هیچ كشوري در مسیر پیشرفت و توسعه قرار نمیگیرد مگر آنكه در زمینه نوآوري و كار آفرینی حضوري فعال داشته باشد. دانشگاهها و مراكز علمی در طی نمودن این مسیر ترقی و پیشرفت نقش اساسی را ایفا میكنند. بالا بردن كارآفرینی در درون دانشگاهها در جهان امروز یعنی پیشرفت و توسعه كه میتواند در همه زمینه هاي اجتماعی، اقتصادي، صنعتی، كشاورزي و .... حضوري پر رنگ داشته و تحولی شگرف را در این علوم موجب میگردد.طی 30 سال گذشته تحقیقات در زمینه نوآوري و كارآفرینی رشد زیادي كرده است وبه طوري كه تمام كشورهاي توسعه یافته و یا در حال توسعه به ترویج نوآوري و كارآفرینی به خصوص در دانشگاهها و مراكز علمی همت گماشته اند.سازمان جهانی یونسكو دانشگاههاي نوین را در قرن 21 اینگونه تعریف كرده است: "جایگاهی كه در آن، مهار تهاي كارآفرینی در آموزش عالی به منظور تسهیل قابلیت هاي فارغ التحصیلان و جهت تبدیل شدن به ایجادكنندگان كار، توسعه می یابد." همواره دانشگاهها به دنبال حفظ یا تقویت جایگاه رقابتی خود همراه با فعالیت هایی بوده اند كه هدفشان جذب بیشتر دانشجویان به ویژه در جهت استفاده از فعالیت هاي توسعه بوده است. در دنیاي امروز دانشگاهها دیگر مكانی براي علوم تئوریك و پروژه هاي تحقیقاتی صرفا" اقتصادي نیست، بلكه دانشجویانی را به جامعه ارائه میدهند كه پژوهشهاي كاربردي را با نوآوري ادغام كرده و كارآفرینی را در جامعه محقق می سازند.