مطالعه تطبيقي نقش اتوماسيون اداري در بهبود تصميم گيري مديران و بهره وري سازمانها

اتوماسیون اداری موضوعی است كه اخیرا در حوزه فناوری اطلاعات مورد توجه زیادی قرار گرفته است با توجه به اینكه اتوماسیون اداری, بهترین ابزار برای رسیدن به راهكارهای مفید, جهت صرفه جویی در زمان و استفاده بهینه از امكانات موجود در سازمان میباشد. از همین رو است كه راه حل های مكانیزه به گردش مكاتبات سازمان سرعت بخشیده و همچنین مدیریت بر گردش كارها را میسر می سازد. در این فرآیند, مكاتبات كاغذی, صرفه جویی و استفاده بهینه از زمان و افزایش بهره وری عملی میگردد (صرافی زاده, 1383). به این ترتیب مفهوم بهره وری نیز سنجش و ارزیابی بازده و نتایج فعالیت های یك سازمان, هم نسبت به اهداف و هم نسبت به حجم منابع مصروفه و منظور از بهبود بهره وری هم افزایش كارایی و هم اثربخشی تر كردن فعالیت هاست (علیپور, 1388). از دیدگاه فلسفی, فلسفه تصمیم گیری نیز همان فلسفه مدیریت است اگر فلسفه را به مفهوم عام, كوششی برای رسیدن به روشنایی, دانستن, تجسس و كنجكاوی در عمق زندگی و یافتن راهی برای بهتر زیستن انسان بدانیم, فلسفه مدیریت و تصمیم گیری نیز همین هدف را در مقیاسی مشخص تر و سازمان یافته تر دنبال می كند (مهدویان, 1369). پیچیدگی سازمان لزوم شیوه تصمیم گیری مناسب و اخذ تصمیمات مستدل برای مدیران سبب می شود آنان ابزاری مطمئن برای یاری آنان در تصمیم گیری هستند اتوماسیون امكانات لازم را جهت تصمیم گیری بهتر در اختیار آنان قرار می دهد. در مقاله حاضر پس از تعریفی از اتوماسیون اداری, تصمیم گیری, بهبود تصمیم گیری و بهره وری, ضمن مرور ادبیات موضوعی مربوط به استخراج شباهت ها و تفاوت های بین آنها پرداخته و نتیجه گیری خواهد شد كه با توجه به تاثیر شگرف اتوماسیون اداری بر بهبود تصمیم گیری مدیران و بهره وری سازمان, مدیران باید به اتوماسیون اداری در جهت بهبود تصمیم گیری و افزایش بهره وری توجه ویژه نمایند.