ارائه مدل برنامه ريزي خطي توليد تركيبي جهت بهينه سازي سود محصولات توليدي بر مبناي ارزش فعلي(مطالعه موردي شركت لبني پگاه گلپايگان)

مدل برنامه ریزی خطی تولید یكی از رایج ترین مدل های استفاده شده جهت بهینه سازی برنامه ریزی میان مدت تولید است كه بیشترین قابلیت اجرایی را در سطوح شركت ها دارد و با توجه به سطوح مختلف منابع و میزان سود هر یك از محصولات و محدودیت منابع, تركیب بهینه تولید را مشخص مینماید كه این تركیب و سود حاصل بدون توجه به ارزش فعلی پول در دوره های مختلف تولید است, حال آنكه با توجه به تورم موجود در كشور ما توجه به این مقوله دارای اهمیت بسیار بالا می باشد و رسیدن به سود بیشتر در دوره های ابتدایی ارزش فعلی بیشتری را به همراه دارد. در تحقیق زیر پس از حل مسئله برنامه ریزی خطی تولید تركیبی در 12 دوره برای شركت پگاه گلگایگان با توجه به منابع موجود در هر دوره و ظرفیت فروش تركیب بهینه در 12 دوره مشخص گردیده و تحلیل حساسیت نسبت به منابع انجام شد و مشخص گردید كه تابع سود نسبت به محدودیت منابع شیر دارای حساسیت بیشتر می باشد و در برخی دوره ها نیز افزایش یا كاهش منابع تاثیری بر تابع هدف سود ندارد.