بررسي رابطه سياست ماليات بر درآمد شركت ها و سرمايه گذاري مستقيم خارجي در ايران

یكی از مهمترین بسترهای افزایش تعاملات اقتصادی در عرصه بین المللی و همچنین در جهت تحقق اقتصاد مقاومتی, سرمایه گذاری مستقیم خارجی است. از جمله موضوعات مهم در این رابطه, عوامل موثر بر جریان سرمایه گذاری مستقیم خارجی می باشد, كه مطالعه حاضر نیز با چنین رویكردی انجام شده است. هدف از این پژوهش بصورت عمده, بررسی نقش متغیر مالیات بر درآمد شركتها و چگونگی اثرگذاری این متغیر بر جریان سرمایه گذاری مستقیم خارجی می باشد. به این منظور از داده های سری زمانی برای سالهای 1350-1390 و الگوی خود رگرسیون برداری (VAR) و تصحیح خطای برداری (VECM) استفاده شده است. نتایج نشان می دهد كه مالیات بر درآمد شركتها, نرخ تعرفه و نرخ تورم اثر منفی و معنی داری بر سرمایه گذاری مستقیم خارجی دارد. در مقابل اثر متغیر تولید ناخالص داخلی مثبت و معنی دار می باشد. همچنین نتایج حاصل از مدل تصحیح خطای برداری نیز نشان می دهد كه ضریب ecm برابر 24%- می باشد كه مطابق با انتظارات تئوریك بوده و حاكی از آن است كه در هر دوره سرمایه گذاری مستقیم خارجی به میزان 24 درصد به سمت تعادل بلندمدت تعدیل می شود و حدودا 4 سال طول می كشد تا خطای تعادلی كوتاه مدت تصحیح شود.