بررسي رابطه ادراك ويژگي هاي شغلي و انگيزش دروني در كاركنان مدارك پزشكي بيمارستان هاي وابسته دانشگاه علوم پزشكي شهر اصفهان

منابع انسانی در سازمان های خدماتی مانند بیمارستان ها عامل كلیدی می باشند. از این رو انگیزش نیروی انسانی در تحقق هدف های سازمان حایز اهمیت می باشد. غنی سازی شغل, روشی است كه برای افزایش انگیزش شغلی كارمندان استفاده می شود. هدف از این مطالعه, تعیین ارتباط ویژگی های شغلی و انگیزش درونی در كاركنان مدارك پزشكی بیمارستان های وابسته دانشگاه علوم پزشكی شهر اصفهان در سال تحصیلی 91-1390 بود. روش بررسی: نوع مطالعه توصیفی از نوع همبستگی چند متغیری بود. جامعه آماری این پژوهش را كلیه كاركنان بخش مدارك پزشكی شاغل در بیمارستان های علوم پزشكی شهر اصفهان تشكیل دادند. 127 نفر نمونه پژوهش با استفاده از روش سرشماری انتخاب شدند. جمع آوری داده ها در این پژوهش با استفاده از پرسشنامه ی ویژگی های شغلی هاكمن و اولدهام و پرسشنامه ی انگیزش درونی صورت گرفت كه روایی محتوایی آن با نظر كارشناسان و پایایی آن از طریق محاسبه ضریب Cronbachʹs alpha (r2=0/94_r1=0/84) تعیین گردید. پرسشنامه های تكمیل شده وارد نرم افزار SPSS(18) گردید و تحلیل های آماری به صورت توصیفی (درصد فراوانی, میانگین, انحراف معیار, ضریب همبستگی پیرسون و ...) و به صورت استنباطی (رگرسیون چندگانه, MANOVA, LSD) انجام گرفت. یافته ها و نتیجه گیری: ضریب همبستگی بین نمرات ویژگی های شغلی و اجزای آن (تنوع مهارت, هویت شغل, اهمیت شغل, استقلال و بازخورد) با انگیزش درونی در سطح p<=0/05 در بیمارستان ها معنادار بوده و نتایج رگرسیون چند متغیره نیز نشان داد كه رابطه بین ویژگی های شغلی با انگیزش درونی معنادار بوده وبازخورد شغلی بیشترین تاثیر را روی انگیزش درونی داشته است. پس نتیجه می گیریم كه تمامی ویژگی های شغلی روی انگیزش درونی تاثیر مثبت داشتند و بازخورد شغلی بیشترین تاثیر را روی انگیزش درونی داشته است, پس لازم است به این نكته توجه داشته باشیم كه ویژگی های شغلی نقش زیادی در تغییر سطح انگیزش درونی كاركنان دارند.