رهيافتي به پيش اهميت يابي و نحوه تأثير رضايت شغلي معلمان بر كيفيت زندگي دانش آموزان نابينا

«رضایت شغلی» به مثابه یك حوزه مطالعاتی و پژوهشی، از اواخر نیمه اول قرن بیستم در همه سازمان ها ، نهادها و محافل دانشگاهی و تحقیقاتی حائز اهمیت گردید. در این میان، قلمداد شدن آموزش و پرورش به عنوان مهم ترین بنیان ساختاری جامع و نقش معلمان به منزله عنصر اصلی سازنده این بنیاد، ضرورت انجام تحقیقات و پژوهش های فراوانی را در زمینه رضایت شغلی معلمان ایجاب نمود.در دهه های اخیر، بخشی از این مطالعات به بررسی رضایت شغلی معلمان آموزش و پرورش استثنایی و به ویژه دانش آموزان نابینا اختصاص دارد. اكثر این پژوهش ها بر این امر تأكید دارند كه رضایتمندی شغلی معلمان دانش آموزان نابینا نسبت به معلمان مدارس عادی، بسیار حیاتی تر بوده و دارای اهمیت فزاینده ای است. بر این مبنا، این مقاله در پی آن است كه ضمن تبیین چرایی پیش اهمیت یابی رضایت شغلی معلمان دانش آموزان نابینا در مقایسه با معلمان دانش آموزان عادی، نحوه و چگونگی تأثیرگذاری افزایش رضامندی شغلی معملان بر كیفیت زندگی دانش آموزان نابینا را واكاوی نماید.