ارائه الگويي پايه اي براي مديريت بحران شهري

اختلال جدي در كاركرد یك جامعه خسارت هاي گسترد هاي را سبب می شود. پراكنش شهرها در نقاط آسیبپذیر، عدم رعایت ضوابط، بافت و ابنیه كم دوام و جریان هاي سیلابی از معضلاتی است كه دامنه بحران را م یافزاید. به موازات پیش گیري هاي اولیه، تدوین اصول مدیریت بحران شهري و طرح تفصیلی پیش گیري حائز اهمیت است. كشف تشابه هاي كلیدي بحران ها جهت كاهش اثرات ضروري و برنامه ریزي بحران، بر سرعت اقدامات می افزاید. جهت كاهش آسیب هاي ناشی از بحران ایمنی شهر باید یك هدف اساسی در تمامی سطوح برنامه ریزي كالبدي و سطح میانی آن یعنی شهرسازي باشد. آمادگی تابع مكان جغرافیاي طبیعی و مشخصات كالبدي شهر است. نقش برنامه ریزي شهري در مدیریت بحران داراي پنج مرحله شامل لحظه هاي وقوع، گریز و پناه، عملیات نجات، استقرار موقت و رفع آثار تخریب می باشد. در این راستا چارچوب اصلی مدیریت بحران آمادگی در برابر خطر، واكنش به هنگام وقوع، بازسازي خسارت ها و كاهش اثر حادثه م یباشد كه باتوجه به این چارچوب و نقش مهم برنام هریزي شهري در آن، الگویی متشكل از مراحل اصلی با رعایت اصول « -1 كاهش تاثیر بحران 2- آمادگی و انتظار 3- واكنش و امدادرسانی 4- بهبود و بازسازي »: شامل مدیریت بحران و ارائه زیربخش هاي مهم ارائه می گردد.