خوش بيني ومثبت انديشي در نهج البلاغه

به تناسب اهمیت و مكانت بالاي تفكر و اندیشه مثبت بر روي سلامتی وآسایش روح و روان وجامعه بحث درباره خوش بینی و مثبت اندیشی از اهمیت وجایگاه والایی برخوردار است. در این مقاله با توشه گیري از معارف عمیق امام علی(ع) در نهج البلاغه ابتدا مولفه هاي خوش بینی در نهج البلاغه كه شامل توجه انتخابی (توجه مثبت به ابعاد مختلف زندگی انسان مانند توجه مثبت به خدا و جهان و افراد و...، تفسیر منطقی(آزمایش دانستن سختی ها وحوادث ناگوار، ناپایدار دانستن رویدادهاي مثبت ومنفی و ذي نقش قلمداد كردن خدا وخود و دیگران در وقوع حوادث و رویدادها وانتظار مثبت ( باور داشتن به كمك خدا و وقوع رویدادهاي خوشایند وعملكرد درست از سوي دیگران وآینده اي روشن) می باشد، مورد بررسی قرار گرفته است . سپس آثار و نتایج خوش بینی ومثبت اندیشی در فرد وجامعه ازجمله؛ دستیابی به آرامش، كاهش ترس واضطراب وحزن و اندوه و دستیابی به موفقیت، و نیز موانع خوش بینی و مثبت اندیشی، ضرورت اجتنباب از سوء ظن و حسد و بخل تبیین گشته و مورد تاكید قرارگرفته است.