عشق در فلسفه ابن سينا و ملاصدرا

یكی از شگفتی ها و زیبایی های عالم آفرینش پدیده ناشناخته عشق است كه همچون وجود مفهومش در غایت ظهور و كنهش در غایت خفااست. قابل ذكر است كه بحث از عشق در موجودات رویكردی فلسفی نیز دارد كه با براهین عقلی و فلسفی قابل تبیین میباشد. در آثار فلاسفه نیز سخن از سریان عمومی عشق در كلیه موجودات به میان آمده است. فیلسوف گرانمایه، بوعلی سینا در" رساله العشق" به تبیین سریان عمومی عشق درهمه موجودات به ترتیب درجات وجودی آنها بر اساس مبانی فلسفی، پرداخته است. همچنین در كتاب ارزشمند اشارات و تنبیهات، در نمط هشتم و نهم، از عشق انسانی)حقیقی و مجازی( و همچنین ترتیب موجودات صاحب ادراك در عشق حقیقی سخن گفته است. صدرالمتالهین مشهور به ملاصدرا فیلسوف بزرگ اسلامی، در كتاب گرانسنگ خود اسفار اربعه، با تفصیل بیشتری در مورد عشق و انواع آن و شئون و سریان آن سخن گفته است.وی اگر چه همه حركت ها را در عالم ماده بر اساس حركت جوهری تفسیر می كند، ولی معتقد است كه محرك اصلی همه ذرات عالم، عشق است. مقاله حاضر به تبیین این دو دیدگاه می پردازد.