پهنه بندي مكاني و زماني شوري آب هاي زيرزميني در كاهش عملكرد محصول برنج ( مطالعه موردي : نوار ساحلي استان گيلان )

شناخت بیشتر از كیفیت آبهاي موجود در هر منطقه جهت تولید محصول مقرون به صرفه و با بازدهی بالا نیاز است. در این تحقیق،شوري (EC) آبهاي زیرزمینی 73 حلقه چاه مربوط به شركت آب منطقه اي استان گیلان، هم به صورت مكانی و هم زمانی در نوار ساحلی استان گیلان به مساحت 4285 كیلومترمربع براي دوره هاي شش ماهه از نیمه دوم سال 1381 تا پایان سال 1393 ، با استفاده از نرم افزار ArcGIS و روش كریجینگ معمولی پهنه بندي شد. روند تغییرات مساحت در هر یك از محدوده هاي عملكرد محصول برنج (رقم هاشمی) متأثر از شوري با استفاده از آزمون من- كندال و تخمینگر شیب سن برآورد شد. نتایج نشان داد كه شوري آبهاي زیرزمینی نوار ساحلی استان گیلان در حد قابل قبول براي حصول عملكرد بالاي 80 درصد برنج است كه در نقشه- هاي پهنه بندي، كاهش عملكرد متأثر از شوري آبهاي زیرزمینی در قسمتهاي مركزي و مركزي متمایل به شرق مشاهده شد. در بعضی از سالهاي بررسی شده در كل نوار ساحلی، كیفیت آب بسیار مطلوب بود كه با بررسی بارندگی در دوره هاي شش ماهه می- توان علت را تا حدودي نشت به سفره هاي آبهاي زیرزمینی در سالهاي آتی بعد از بارندگی دانست. نتایج آزمون من-كندال نشان داد كه مساحت تحت عملكرد 90 درصد و - 100 درصد و 100برنج در سطح 95 درصد معنی دار است، بنابراین با استفاده تخمین گر شیب سن براي هر دو بازه در نیمه هاي اول و دوم سال روابطی ارائه شد كه نشان دادند (2021 م)، شوري آبهاي زیرزمینی عامل محدود كنندهاي در كسب محصول صد در صد در نوار ساحلی حداكثر تا سال 1400 استان گیلان نخواهد بود.