جايگاه سياست ، و رابطه دين و سياست در انديشه غزالي

این مقاله در پی نشان دادن جایگاه سیاست و رابطه دین و سیاست در اندیشه غزالی میباشد. اموري چون تسرّي تقوا و پارسایی به حوزه سیاست ونیز نظارت پیوسته و كارآمد در چارچوب فرضیه امر به معروف و نهی از منكر، ...، همگی به نهادینه شدن شریعت در حوزه سیاست مدد می رساند. غزالی با نگرش اخلاقی به سیاست بر آن است تا چنین مهمی تحقق یابد. با توجه به بررسی هاي صورت گرفته به این نتیجه رسیدیم كه از نظر غزالی دین و سیاست چون دو برادر هستند و همراه یكدیگر و تفكیك ناپذیرند و سیاست بدون این چون فقه بدون علم به احوال دل و دینداري بدون سیاست مانند صوفی جاهل به فقه است.