كنترل هماهنگ و تركيبي ورودي و محدوديت سرعت با استفاده از روش نوين نرو-فازي تطبيقي

چكیده افزایش چشمگیر تقاضا براي حمل و نقل در مسیرهاي درون شهري و برون شهري باعث ایجاد ازدحام و ترافیك در سطح بزرگراهها شده است. از اینرو ارائه راهحلهاي كوتاه مدت براي حل این مشكل ضروري به نظر میرسد. روشهاي مختلفی براي بهبود عملكرد یك شبكه ترافیك بزرگراهی تاكنون ارائه شده است. در میان آنها روشهایی مانند كنترل ورودي و محدودیت سرعت به عنوان مؤثرترین، سریعترین و ارزانترین راهكارها براي كاهش ازدحام به شمار میآیند. یكی از موفقترین روشهایی كه تاكنون براي پیادهسازي این دو شیوه كنترلی ارائه شده است، روش كنترل پیشبین بر مبناي مدل است. ویژگی اصلی این روش امكان ارائه كنترل تطبیقی، هماهنگ و زمان واقعی است كه بر اساس بهینهسازي بنا نهاده شده است. مشكل اصلی روش كنترل پیشبین، پیچیده شدن محاسبات آن به هنگام افزایش تعداد وروديهاي كنترل است. در این مقاله به منظور بهرهمندي از كارایی روش كنترل پیشبین در حل مسئله كنترل ترافیك هماهنگ و تركیبی و غلبه بر مشكل پیچیدگی محاسباتی آن، استفاده از كنترلكنندههاي فازي با قابلیت تقلید رفتار كنترلكنندههاي پیشبین پیشنهاد شده است. نوآوري اصلی این مقاله استفاده از چندین كنترلكننده فازي مختلف به صورت هماهنگ و تركیبی در یك شبكه وسیع به منظور پیادهسازي زمان واقعی با كارایی مناسب است. براي ارزیابی روش كنترلی ارائه شده، مقایسهاي از نظر كارایی و سرعت محاسبات بین روش پیشنهاد شده، حالت بدون استفاده 2 از كنترل و مدل كنترل پیشبین انجام شده است. روش كنترل نرو - فازي تطبیقی توانست ازدحام را به میزان 12,68 % نسبت به حالت بدون كنترل كاهش دهد. كارایی این روش 2,9525 % كمتر از روش پیشبین بود. این افت ناچیز كارایی در شرایطی حاصل شد كه زمان محاسبه سیگنال كنترل در هر مرحله از روش نرو - فازي به طور متوسط 0,009 ثانیه بود كه به طور قابل ملاحظهاي سریعتر از روش مرسوم پیشبین، به طور متوسط حدود 38,32 ثانیه، است. واژگان كلیدي: كنترل ترافیك، ، ، ، ،