ررسي رابطه جامعه شناختي باورهاي ديني و سبك زندگي اسلامي مطالعه موردي شهرستان زاهدان

مقاله حاضر به بررسی جامعه شناختی رابطه باورهاي دینی با سبك زندگی مردم شهر زاهدان در سال 1392 براساس نظریه و روش گافمن پرداخته است. چارچوب نظري این پژوهش مبتنی بر نظریه و روش اروینگ گافمن از نظریه پردازان مكتب كنش متقابل است. پژوهشگر درصدد بوده است تا رابطه باورهاي دینی با سبك زندگی اسلامی افراد را در زندگی آنان مورد بررسی قرار دهد. براي رسیدن به این اهداف از روش میدانی و شیوه مشاهدة مشاركتی و مصاحبه غیر رسمی استفاده شده است و با افراد شاخص در گروه نیز مصاحبه غیر رسمی به عمل آمده است. نتایج این پژوهش حاكی از آن است كه افراد در موقعیت جلوي صحنه جنبه اي از خود را به نمایش می گذارند كه مورد پذیرش دیگران و فرهنگ موجود جامعه باشد. در موقعیت پشت صحنه افراد از آزادي عمل بیشتري برخوردارند، زیرا تحت نظارت هنجارها و قوانین جامعه نیستند و براي حفظ منزلت اجتماعی شان نقشی را ایفا نمی كنند و به میزان بیشتري به خود واقعی شان نزدیك می شوند، درحالی كه در موقعیت جلوي صحنه افراد بیشتر خود اجتماعی شده شان را به نمایش می گذارند. نتیجۀ تحلیل مصاحبه ها با افراد شاخص گروه نشان می دهد كه میان باورهاي دینی و سبك زندگی افراد چه در جلوي صحنه و چه در پشت صحنه رابطۀ معنی داري برقرار است.