روش تربيتي عادت با تأكيد بر ديدگاه امام علي (ع)

هدف این مطالعه، بازشناسی مفهوم عادت (عادت كردن به كاري یا روشی) و كاربرد آن به عنوان یك روش تربیتی در حوزه تعلیم و تربیت اسلامی با محوریت دیدگاه حضرت امام علی (ع) است. در این مقاله سعی شده است تا مفهوم عادت به عنوان یك روش تربیتی معرفی شود. دیدگاههاي موافق و مخالف با این شیوه تربیتی با تأكید بیشتر به دیدگاه حضرت علی (ع)، به عنوان نظریه غالب مطرح گردیده است. روش این مطالعه كتابخانهاي و تحلیل اسناد و متون با استفاده از منابع ثبتی دست دوم از جمله كتابها و مقالات چاپ شده بوده است. برخی یافتههاي این مطالعه عبارت است از: بر « امام علی » حضرت ،« ارسطو » ،« افلاطون » اساس سیر تاریخی و با تحلیل متون موجود، عادت از دیدگاه متفكرانی چون مطرح گردیده و حتی به عنوان یك روش ،« بوعلی سینا » شیخ الرئیس ،« سعدي » ،« فارابی » ،« امام محمد غزالی » ،( (ع تربیتی تبیین شده است. برخی موافق كاربست عادت به عنوان روش تربیتی و برخی مخالف آن اظهار نظر كردهاند. در این بین دیدگاه امام علی (ع)، دیدگاه ممتازي است. ایشان به موضوع عادت هم سلبی و هم ثبوتی توجه كردهاند. امام علی (ع) مقیاس بهرهمندي از عادت را نتیجه امور قرار دادهاند. در دیدگاه ایشان، اگر نتیجه یك فعلی با موازین دینی در تضاد باشد، عادت در این رفتار مذموم است و چنانچه رفتاري در راستاي موازین دینی قرار گیرد