ارزيابي آثار ريسكي كاربرد سيستمهاي آبياري تحت فشار مطالعه موردي شهرستان شهركرد

آب همواره يكی از نهاده های كمياب در توليد محصولات كشاورزی بوده است. با توجه به آمار وارقام موجود و مطالعات انجام گرفته در ايران به جرات می توان گفت كه آب كمياب ترين عامل بوده وتوسعه بخش كشاورزی كه قسمت عمده ای از اقتصاد می باشد رابطه مستقيمی بامنابع آب، كميت و كيفيت آن ونحوه مديريت واستفاده از آن دارد. استفاده از سيستمهای آبياری تحت فشار به عنوان سياستی در جهت بهبود مديريت تقاضای آب و افزايش راندمان استفاده از آب، توانسته است تا مقداری كمبود منابع آب را جبران نمايد. مطالعه حاضر آثار ريسكی كاربرد سيستمهای آبياری تحت فشار را كه به عنوان تكنيكی جهت صرفه جويی در آب و افزايش كارايی هر واحد آب مصرفی مي باشد، مورد مطالعه قرار داده است. هدف اصلی از انجام اين پژوهش بررسی نوسانات درآمدي كشاورزان(ريسك)به عنوان يكي از آثار جنبي توسعه سيستمهاي آبياري تحت فشار مي باشد. در اين مطالعه با استفاده از روشهاي برنامه ريزي رياضي ريسكي (الگوي تارگت موتاد)براي دو حالت استفاده و عدم استفاده از اين نوع سيستمها، تحليل هاي مورد نظر صورت گرفته است. نتايج حاصل از مدلهاي تخميني بيانگر اين مطلب است كه استفاده و كاربرد اين سيستمها باعث كاهش ريسك ودر نهايت باعث افزايش در نسبت بازده به ريسك شده است.