پايداري كلي(خارجي) سپرهاي مهاربندي شده به دو روش Kranz و Broms و مقايسه نتايج

report iconخلاصه مقاله: در فعاليتهاي عمراني مرتبط با مسائل خاك و ژئوتكنيك، اجراي سازه هاي نگهدارنده خاك، آب و يا هر ماده ديگر كه داراي رانش افقي باشد، از اهميت ويژه اي برخوردار است. يكي از اين سازه ها، سپرهاي مهاربندي شده مي باشد كه به دلائل گوناگون از قبيل سرعت اجرا، استفاده هاي موقت و مكرر، حمل و نقل آسان و راحت سهم عمده اي در محافظت از جدار گودها دارند. در طراحي سپرهاي مهاربندي شده با محاسبه نيروي محرك فشار خاك در پشت سپر، نيروي مقاوم فشار خاك در جلوي سپر و نيروهاي جانبي و تامين تعادلهاي افقي، قائم و تعادل لنگر، پايداري داخلي سپر كنترل شده و نيروي مهار تعيين مي شود، اما ممكن است ناپايداري سپر بر اثر گسيختگي يا واژگون شدن كل سيستم از محل طول آزاد مهار رخ دهد. براي جلوگيري از ايجاد چنين وضعيتي لازم است پايداري خارجي سپرهاي مهاربندي شده كنترل شود. در اين حالت بايستي طول آزاد و جهت مهارها بگونه اي طراحي شوند كه پايداري كلي سپر مهاربندي شده را تامين نمايد. به همين منظور تحليل گوه لغزش خاك با در نظر گرفتن اثرات ناشي از سازه و مهار انجام مي گردد. اين تحليل با بررسي نيروهاي محرك و مقاوم وارد بر سازه و با فرض عملكرد يكپارچه يا مجزا سپر، مهار و خاك انجام مي شود. آناليز پايداري كلي سپرهاي مهاربندي شده، ارزيابي ضريب اطمينان پايداري كلي با در نظر گرفتن گسيختگي انتقالي در امتداد سطح لغزش مي باشد، كه اين امر بستگي مستقيم به اندركنش بين اجزا تشكيل دهنده سيستم شامل سپر، مهار و خاك دارد. در اين مقاله به معرفي، بررسي و مقايسه دو روش اصلي آلماني كلاسيك و آلماني اصلاح شده در كنترل پايداري خارجي (كلي) سپرهاي مهاربندي شده پرداخته و ضمن ارائه روابط نهايي محاسبه ضريب اطمينان، تاثير تغييرات پارامترهاي فيزيكي و مكانيكي خاك دانه اي نظير وزن مخصوص و زاويه اصطكاك داخلي و تغييرات شرايط هندسي سازه نظير زاويه سپر و زاويه مهار روي مقدار ضريب اطمينان پايداري خارجي بررسي شده است.