بررسي محيط بيوكليمايي منطقه قهاوند استان همدان و نقش آن در بيابان زايي منطقه

دشت قهاوند يك عارضه طبيعي است كه با شيب كم بين دامنه هاي پرشيب كوهستان الوند، ارتفاعات شازند و وصال و ناهمو اريهاي شرقي و قسمتهاي مسطح مركز حوضه رسوبي و بين كوهستاني و به احتمال زياد در يك منطقه فرو افتاده در شرق همدان قرار دارد. دشت مذكور با در نظر گرفتن اينكه جز چاله هاي بسته ايران محسوب مي شود عارضه نسبتاً همواري با شيب همگراست كه از پاي دامنه هاي كوهستاني حاش يه اي به منطقه پست و در نهايت به يك نقطه پست مركزي يعني مسيله قم محدود مي شود. با توجه به وضعيت زمين شناسي - اقليمي، هيدرولوژي و ويژگيهاي خاك، دشت سر موجود متكي به دامنه كوهستاني و به صورت كشيده در منطقه تكوين يافته است. اين دشت سر تحت شرايط هيدرو ژئومورفولوژي و مورفوديناميكي همراه با ويژگيهاي بيوكليماتيك بخصوص تحت شرايط اقليمي خشك و نيمه خشك بوجود آمده است. به نظر مي رسد كه دشت مذكور ناشي از فرآيند متوالي تخريب و فرسايش تحت شرايط آب و هوايي گذشته و حال تكوين يافته است اين فرآيندها موجب زايش منطقه خشك با اشكال و تظاهرات آنچه كه در مناطق مركزي ايران بچشم مي خورد به مانند پلاياها در منطقه قهاوند استان همدان شده است. به نظر مي رسد كه در زايش منطقه خشكي چون قهاوند استان همدان محدوديت هاي كمي و زماني ريزشهاي جوي ناشي از وضعيت آب و هوايي منطقه و مجاورت آن به منطقه مركزي ايران به ويژه قم ، تبخير شديد و كم آبي و بيلان منفي آب و بطور كلي عوامل طبيعي اعم از اقليم شرايط هيدرولوژيكي ژئومورفولوژيكي ، پدولوژيك و گياهي و فاكتورهاي انساني همچون كشاورزي ، چراي مفرط و عوامل ديگر از عوامل مؤثر باشند. عوامل مذكور موجب بوجود آمدن محيط بيوكليمايي خاصي متفاوت از ساير مناطق ديگر استان با ويژگيهاي مناطق بياباني شبيه به مناطق كويري و بيابان هاي مركزي ايران همچون كوير ، بيابان و پلايا گرديده است.