پيش بيني تاب آوري در دانشجويان تربيت بدني بر اساس عزت نفس و شادكامي

در پژوهش حاضر نقش پیش بینی كنندگی عزت نفس و شادكامی برای تاب آوری دانشجویان دختر رشته تربیت بدنی مورد بررسی قرارگرفت. پژوهش از نوع همبستگی بود. جامعه آماری شامل كلیه دانشجویان دختر رشته تربیت بدنی دانشگاه فرهنگیان شهر شیراز بود كه تعداد 94 نفربه روش سرشماری انتخاب شدند. ابزارهای مورد استفاده در این پژوهش شامل مقیاس های عزت نفس كوپر اسمیت (1976)، شادكامیاكسفورد (1989) و تاب آوری كانردیویسون (2003) بود. داده های حاصل از پرسشنامه ها با استفاده از ضریب همبستگی پیرسون و رگرسیون چندگانهمورد تحلیل قرار گرفتند و یافته ها نشان دادند: متغیر تاب آوری با شادكامی و مولفه های آن . عزت نفس تحصیلی و عزت نفس اجتماعی رابطه مثبت ومعنادار دارد اما با عزت نفس خانوادگی ، عزت نفس عمومی و نمره كل عزت نفس رابطه ی معناداری مشاهده نشد . همچنین نتایج رگرسیون نشان دادكه تنها مولفه ی رضایت از زندگی، دارای قدرت پیش بینی تاب آوری در دانشجویان دختر می باشد. كه 33 درصد واریانس متغیر تاب آوری بوسیله اینمولفه تبیین می شود . همچنین سایر مولفه های شادكامی دارای قدرت پیش بینی تاب آوری نبودند. بعلاوه عزت نفس اجتماعی و عزت نفس تحصیلیدارای قدرت پیش بینی تاب آوری در دانشجویان دختر می باشد. كه 71 درصد واریانس متغیر تاب آوری بوسیله این مولفه ها تبیین می شود.