مشاركت شركت هاي خصوصي نظامي در مخاصمات مسلحانه، تدبيري براي جنگ يا دستاويزي براي دولت ها

گسترش روزافزون استفاده از شركتهای خصوصی نظامی (PMCs) توسط دولتها در درگیریهای بینالمللی معاصر به ویژه در چند دهه اخیر، موجب ایجاد و بروز سئوالاتی در رابطه با این قبیل شركتها شده است.حس عمده در جامعه بینالمللی این است كه اگر نظر به استفاده از چنین شركتهایی در درگیریهای بینالمللی است بهترین اقدام ضابطهمند نمودن چنین شركتهایی میباشد. مسئلهای كه به دنبال طرح ضابطهمندی چنین شركتهایی ایجاد میگردد وضعیت حقوقی كارمندان این قبیل شركتها میباشد چرا كه اولین گام به دنبال ضابطهمندی شركتها تعیین وضعیت كارمندان آنها است. سر در گمی عمدهی علمای حقوق بینالملل نیز در وضعیت فعلی ناشی از وضعیت حقوقی كارمندان (PMCs) طبق حقوق بینالملل بشردوستانه میباشد.در این مقاله انواع وضعیتهای محتمل در رابطه با كارمندان این قبیل شركتها بیان میگردد تا نتیجتاً بتوان گفت چنین افرادی در كدام وضعیت جای میگیرند. اما آنچه كه میتوان به یقین اظهار داشت این موضوع است كه مفهوم مزدوری در ضابطهمندی این شركتها مؤثر نمیباشد و بعید است كه بتوانیم بسیاری از كارمندان (PMCs) را دارای موقعیت نظامی تلقی نمائیم.