رفع عيب مبيع در كنوانسيون كالا 1980 و تطبيق آن با حقوق ايران

سط فروشنده در قرارداد فروش، یكی از ضمانتاجراهای غیر قضایی پیشبینی شده در مقررات كنوانسیون كالا » برطرف كردن عیب كالا « 1231 در مقابل معیوب بودن كالا است. به این ترتیب كه صرف وجود عیب در كالا، نمی تواند منجر به نقض اساسی قرارداد در نتیجه فسخ قرارداد از سوی خریدار شود زیرا در برخی از موارد فروشنده آمادگی برطرف كردن عیب كالا را دارد و مادامی كه فروشنده این آمادگی را دارد، خریدار نمی تواند به استناد معیوب بودن كالا، قرارداد فروش را فسخ كند؛ بعلاوه خود خریدار نیز می تواند از فروشنده درخواست كند تا عیب كالا را جبران نماید. در حقوق ایران، هر چند در قانون مدنی و در ضمن مبحث خیار عیب و ارش، مطالبی به صورت كلی مطرح شده ولی این نهاد تازگی داشته و در مباحث حقوقی مستقلا مورد بحث قرار نگرفته است؛ لذا این نوشتار با توجه به خلاء قانونی در حقوق ایران و تطبیق آن با كنوانسیون این موضوع را مورد بررسی قرار داده و نتیجه گرفته است كه در حقوق ایران، بسته به این كه نوع مبیع كلی یا شخصی باشد، فروشنده می تواند نسبت به برطرف كردن عیب كالا از طریق تبدیل كالای معیوب یا تعمیر آن اقدام نماید، بنابراین دلیلی برای فسخ معامله از سوی خریدار وجود ندارد. خریدار نیز می تواند هر گونه خسارت ناشی از نقض تعهد از سوی فروشنده را مطالبه كند.