رابطه بين عوامل استرس شغلي با ميزان مديريت ريسك اقتضايي معلمان

الف) مقدمه و هدف: آرمان دانش مدیریت كمك به انسان ها برای حفاظت مستمر از خود ، دارایی ها و فعالیت هایشان در برابر حادثه هایی است كه انسان را به مخاطره می اندازد. لذا هدف از این مطالعه، بررسی میزان ارتباط ابعاد استرس شغلی و مدیریت ریسك اقتضایی معلمان در استان سمنان می باشد. ب) روش شناسی: روش تحقیق، توصیفی و از نوع همبستگی است. جامعه آماری تحقیق را 152 نفر ار معلمین استان سمنان تشكیل دادند كه به صورت تصادفی انتخاب شدند. اطلاعات مورد نیاز از طریق پرسشنامه استرس شغلی (مك كورمیك و همكاران، 2009) با تعداد 16 سوال و پرسش نامه مدیریت ریسك اقتضایی (هیلر و همكاران ، 2005) با تعداد 14 سوال جمع اوری گردید. روایی پرسشنامه توسط گروهی از صاحبنظران دانشگاهی تایید شد و مقدار پایایی پرسش نامه ها با استفاده از آزمون همبستگی كرونباخ 89% محاسبه گردید. برای تجزیه و تحلیل داده ها از آزمون همبستگی پیرسون استفاده گردید. ج)یافته: یافته های تحقیق نشان داد كه به طور كلی ارتباط معنی داری بین استرس شغلی و مدیریت ریسك اقتضایی معلمان وجود ندارد همینطور بین ابعاد استرس شغلی معلمین و مدیریت ریسك آنها ارتباطی وجود نداشت و بیشترین استرس شغلی را عوامل شخصی به معلمین وارد می كنند. د) بحث: مدیران برای ایجاد محیط شغلی ایمن، برای بهتر شدن نحوه مدیریت كلاس ها باید تدبیری بیاندیشند كه این می تواند با انجام دادن تحقیقات و پژوهش های بیشتر در مورد مدیریت ریسك و تصمیماتی كه معلمان در كلاس می گیرند صورت گیرد و همچنین با برگزاری كلاس های ضمن خدمت آموزشی با این عناوین به پیشرفت روزافزون معلمان كمك كنند.