ورود و گسترش اسلام در سيستان و عكسالعمل مردم نسبت به آن

اعراب مسلمان پس از تصرف نواحی غربی و مركزی ایران، جهت تعقیب یزدگرد سوم و درهم شكستن مقاومت حكومت ساسانی و تسلط بر قلمرو آن و گسترش دین مبین اسلام، در سال سی هجری، وارد سیستان شدند و پس از درهم شكستن برخی مقاومتهای محلی به تصرف آن پرداختند. با تسلط سیاسی اعراب مسلمان، زمینة تغییرات اعتقادی و مذهبی فراهم گردید و به تدریج اسلام در میان اقشار مختلف جامعه رواج یافت. در این مقاله سعی بر آن است كه با روش توصیفی- تحلیلی و با استفاده از شیوه كتابخانهای به علل و چگونگی فتح سیستان و عوامل گسترش اسلام در آن پرداخته شود. عكس العمل همة افراد جامعه نسبت به دین جدید یكسان نبود، برخی از اقشار جامعه از دین مبین اسلام و ارزشهای الهی و انسانی آن استقبال كرده و برخی نیز برای مدت مدیدی بر كیش سابق باقی ماندند. سلطة سیاسی اعراب مسلمان و سقوط حكومت ساسانی، تبلیغ ارزشهای اسلامی، مهاجرت و اسكان اعراب مسلمان، منش و رفتار نیك مسلمانان و برخی از حاكمان اسلامی و انفعال دین زرتشتی در قبال دین اسلام از عوامل پذیرش و گسترش دین مبین اسلام در سیستان بوده است.