سيماي تشيع در شعر زلالي خوانساري

شعر دورهی صفویه سرشار از عناصر شیعی است. دورهی مذكور، عصر پرباری برای مذهب تشیع بود. دیوان شاعران این دوره از نظر فكری نسبت به دورههای قبل دچار تغییراتی شده است كه از جمله آنها میتوان تغییرات فكری آن را مد نظر داشت كه شاعران با توجه به رسمی شدن مذهب تشیع از عناصر شیعی در شعر خود استفاده كردهاند و از آن به عنوان وسیلهای در خدمت رواج مذهب تشیع استفاده كردهاند تا با سرودن شعر در این زمینه به مذهب تازه رسمی شدهی شیعه كمك كنند تا جایگاه خود را در سراسر ایران تثبیت كند. از جمله شعرایی كه این وظیفه را به خوبی انجام داده زلالی خوانساری است كه در قصاید و تركیببندها و مثنویهای خود به معرفی مذهب تشیع و مدح و مرثیة ائمه اطهار پرداخته است. این تحقیق در صدد است كه وضعیت به كارگیری مضامین تشیع در شعر زلالی را بررسی نماید..