واژه ها و اصطلاحات كشاورزي در گويش بيرجند

گویش مردم خراسان جنوبی (بیرجند)یكی از گویش هاي اصیل و مهم زبان فارسی است كه به دلیل پیشینهي تاریخی و پیوند به گذشتهي زبان فارسی ،بررسی و شناخت آن ارج و ارزش فراوانی دارد.این گویش درگذر تاریخ كمتر مورد هجوم بیگانگان قرار گرفته است و در نتیجه دست نخورده تر باقی مانده است. ما می دانیم كه بسیاري از واژه هایی كه در دوران هاي گوناگون تاریخی بخشی از گنجینهي زبان فارسی را می ساخته اند امروز در زبان روزمره و متداول،كاربرد خود را از دست داده و به فراموشی سپرده شده اند،اما در گویش هاي محلی و قومی هنوز رواج و كاربرد دارند.این واژه ها بخشی از گنجینه هاي تاریخی زبان فارسی ما می باشد و بسیاري از این واژه ها زیبا و مفیدند كه امروزه می توانند به كار آیند و بر غناي آن بیفزایند. فارسی میانه مهم ترین سر چشمه فارسی امروز است و در خراسان بیش از جاهاي دیگر محفوظ مانده و به همین سبب است كه امروز در گویش متداول و گفتاري مردم این خطّه بسیاري از واژه ها و تركیب ها و ساخت هاي خوب و اصیل یادآورِ دري كهن را باز می یابیم. اهمیت گردآوري و ثبت و ضبط بسیاري از واژه ها از دید پژوهشی و براي بررسی هاي زبان شناختی و گویش شناسی نیز بر هیچ كس پوشیده نیست.گویش شناسی یكی از شاخه ها ي علمی زبان شناسی و هدف آن جمع آوري و بررسی علمی گویش هاست. نگارندگان كار گردآوري ،بررسی و توصیف اصطلاحات كشاورزي در گویش بیرجند را آغاز كرده اند. پژوهش حاضر با شیوهي میدانی و مطالعهي كتابخانه اي به توصیف و بررسی این واژه ها می پردازد.یكی از نتایج این پژوهش آن است كه بسیار ي از واژگان گویش بیرجند به خصوص در حیطه كشاورزي و امور مربوط به آن كمتر تحول پذیرفته اند و ویژگی هاي فارسی كهن را حفظ كرده اند.