تبيين تاثير عامل نوآوري تكنولوژيك بر ساختاري سازمان (مطالعه موردي: صنعت برق تهران)

امروزه مسایل سازمانی با بكارگیری راه حل های كهنه قابل حل نیستند. استفاده از نوآوری تكنولوژیك دارای مزایای بی شماری بوده و به كارگیری آن در سازمان ها باعث افزایش بهره وری می شود. هدف از انجام این تحقیق، بررسی نوآوری تكنولوژیك بر ساختار سمازمانی صنعت برق تهران است كه برای این منظور از یك پرسشنامه ساختار سازمانی رابینز با طیف لیكرت و تعداد 27 سوال و یك پرسشنامه محقق ساخته با تعداد 9 سوال استفاده شده و پایایی آنها با آلفای كرونباخ برای پرسشنامه ساختار سازمانی 0.81 و برای پرسشنامه فناوری اطلاعات 0.82 به دست آمد. روش تحقیق از نوع تصویفی - همبستگی است. جامعه آماری تحقیق شامل مدیران ارشد صنعت برق تهران در سال 1394 می باشند كه حجم نمونه با فرمول كوكران برابر 50 نفر انتخاب شده است. یافته های تحقیق نشان می دهد بین فناوری اطلاعات و ساختار سازمانی صنعت نشان می دهد بین فناوری اطلاعات و ساختار سازمانی صنعت برق تهران رابطه معنی داری وجود دارد. تحلیل عاملی متغیر وابسته تحقیق(ساختار سازمانی) نشان می دهد مقدار KMO برابر با 0.885 و آزمون بار تلت،در سطح معنی داری 0.99 %（0.000= .Sig ） می باشد. با توجه به نمرات به دست آمده و آزمون T یك نمونه ای، مقدار Sig از 0/05=a كوچكتر است. بنابر این نتیجه می گیریم ضریب همبستگی بین فناوری اطلاعات با ساختار سازمانی صنعت برق تهران حاكی از آن است كه در مجموع بین متغیرهای تحقیق در سطح (0/533=r) همبستگی وجود دارد.