تبيين الگوهاي آزادي و شاخصهاي آن در انديشه اسلامي با نگاهي بر مباني و فلسفه

یكی از حقوق فطري و طبیعی هر فرد، آزادي وي است. اسلام جانبدار آزادي است، ولی آن آزادي را می پذیرد كه برابر ترازهاي اسلامی باشد. بسیاري از آزاديهاي پذیرفته شده در غرب با اسلام همسوئی ندارد و با شرافت انسانی و فطرت بشري ناسازگار است. از دیدگاه اندیشمندان غربی مخصوصا لیبرالیستها، انسان باید آزاد باشد و » نباید آزادي را از وي گرفت، در حالی كه آزادي بی حد و مرز بی بندوباري میآورد. در اسلام قانون براساس اصل بنا شده است و پس از آن براساس اخلاق فاضله میباشد. در دین مقدس اسلام هدف نهایی كه باید انسان « توحید براي رسیدن به آن تلاش نماید، تا بتواند به تمام كمالات حقیقی دست یابد، پروردگار متعال است، لذا انسان باید خود را از تمام چیزهایی كه مانع این حركت میشود آزاد كند. این آزادي به معناي آزادي از تمامی پستیها، رذالتها، ظلمتها، سرگردانیها و ضلالتها است كه انبیاي الهی براي تحقق بخشیدن چنین آزادي به سوي بشر آمدهاند و تمام دستورات اخلاقی، عبادي، اجتماعی و همچنین معارفی كه به بشر عرضه كرده اند در راستاي تحقق این آزادي براي انسان بوده است. اما نكته عجیب این جاست كه برخی از افراد با زحمت و تكلف فراوان خواسته اند دانسته شود. در حالی كه « هیچ اجباري در دین نیست » « لا اكراه فی الدین » آزادي عقیده را در اسلام را براساس آیه اساس همه نوامیس و قوانین اسلامی است. براین اساس مقاله حاضر به بررسی این مهم یعنی تبیین « توحید » الگوهاي آزادي و شاخص هاي آن در اندیشه اسلامی با نگاهی بر مبانی و فلسفه می پردازد