اثر بخشي روش آموزشي ايفاي نقش بر بهبود مهارت هاي اجتماعي كودكان آسيب مقيم مراكز شبانه روزي

هدف: با توجه به افزایش روزافزون كودكان بی سرپرست و مشاهده اختلال های هیجانی مشكلات اجتماعی در آنها كه بر اثر جدایی از كانون خانواده به وجود می آید، توجه خاص به این كودكان احساس میگردد. پژوهش حاضر به منظور بررسی اثریخشی روش آموزشی ایفای نقش بر بهبود مهارت های اجتماعی كودكان آسیب انجام شده است. روش : این پژوهش به شیوه ی نیمه آزمایشی با طرح پیش آزمون - پس آزمون با گروه كنترل اجرا شد. ابزار استفاده شده پرسشنامه مهارت های اجتماعی گرشام و الیوت می باشد. جامعه مورد مطالعه همه كودكان پسر آسیب مقیم بهزیستی شهرستان بهبهان در سال ۱۳۹۵ می باشد. كه به صورت تصادفی به دو گروه آزمایش و كنترل تقسیم شدند. از هر دو گروه پیش آزمون و پس آزمون به عمل آمد، و گروه آزمایش به مدت یك ماه تحت آموزش مهارت های اجتماعی به شیوه ی ایفای نقش قرار گرفت. یافته ها: نتایج این پژوهش نشان داد كه آموزش به شیوه ی ایفای نقش، مهارت های اجتماعی كودكان آسیب را به طور معناداری افزایش می دهد و بعد از یك ماه پیگیری معلوم شده كه نتایج به دست آمده دارای ثبات می باشند. نتیجه گیری: از یافته های پژوهش می توان نتیجه گرفت كه آموزش به شیوه ایفای نقش بر بهبود مهارت های اجتماعی تأثیری مثبت داشته است.