بينامتنيت و ژرار ژنت : ادبيات بومي مازندران در (( اسا شعر ))

دیدگاه های ادبی دست مایه ی ارزشمندی هستند كه چارچوبی برای متون ادبی و فرهنگی می نهند تا سنجش سره از ناسره در آن متون، با دست افزارهای علمی انجام گیرد. بدین سان متون ادبی ایرانی در چرخه ی فرهنگ جهانی قرار گرفته، به داد و ستد با آن ها می رسد. «ژراژ ژنات (Gerard Genette) یكی از اندیشمندانی است كه توانسته بوطیقای «بینامتنیت» (InterteXtuality) را موی شكافانه، بررسی سازد. بینامتنیت از نگاه ژنت، به پنج بخش پایه ای با نامهای، ترا متنیت (TranSteXtuality)، پیرا متنیت (ParateXtuality)، سر متنیت(ArchiteXtuality)، بیش متنیت (HyperteXtuality) و فرامتنیت (MetateXtuality) گسترده می گردد. گزارش پیش رو، بر آن سر است تا دست آوردهای ژرار ژنت را در بینامتنیت، بكاود و پنج بخش پایه ای آن را به یاری «اسا شعر» - و محدوده ی آن كتاب - بررسی كند. «اسا شعر» كه شعر مازندران است، فرهنگ و اجتماع یكی از كهن ترین اقوام ایرانی را می نمایاند. روش این جستار بر پایه ی روش تطبیقی - تحلیلی است، كه با یاری فن جست وجوی كتابخانه ای و فیش برداری انجام پذیرفته است.