تصوير مادر در شعرهاي بيچاره مادر ايرج ميرزا و بيچاره (اي واي مادرم) شهريار

Mother Imageries in Iraj Mirza's "Poor Mother" and Shahryar's "Oh my Mother

خانواده اولین نهاد اجتماعی و مادر رکن اساسی آن است. نقش اساسی مادران در تربیت فرزندان و هدایت آنان، موجب شده است که همواره در تمام جوامع، به مادران توجه خاصی شود؛ زیرا آنان در تحکیم پیوند خانوادگی و چگونگی شکل گیری روابط اجتماعی فرزندان، نقش سازنده ای دارند. این مقاله به تصویر و نقش مادر در دو شعر، با موضوعی یکسان از دو شاعر تقریبا هم دوره، یعنی ایرج میرزا و شهریار پرداخته است. با نگاهی به محور عمودی و افقی؛ نگاهی فرم شناسانه و معنی گرا ( صورت شناسانه و ساختگرا). براین اساس، به دو شعر از جهت زیبایی های صورت اثر (فرم) و ساخت درونی و معنی گرای آن، توجه و تحلیلی گردیده سپس به نقش مادر در دو نگاه و دو شعر پرداخته شده است. اینکه شاعر، مقام اظهار علاقه یا مادر و حق شناسی زحمت های او، چگونه موضوعی مشترک t در دو قالب متفاوت و با دو نگاہ جداگانه و دوصورت و فرم متفاوت سروده اند. ایرج میرزا در قالب قطعه و با توصیفاتی واقع گرا و تقریبا بدون کاربرد صور چهارگانه خیالی، به مادر به عنوان تحمل کننده سختی ها و رشد دهنده کودک از دوران جنینی تا زمان مدرسه رفتن کودک می نگرد. کسی که نقشی به سزا در رشد جسمی کودک دارد؛ البته با نگاهی سنت گرا که در عوض می گویند یک پسر دارد. شهریار، در قالب شعر نو، با نگاهی اندکی متفاوت به مادر، به عنوان پیرزنی که از پسری در استفاده .3 تمامی صوز خیال و به کارگیری احساسی و عاطفه می افریند.