بهينه سازي مسيرهاي اتوبوسراني با استفاده از الگوريتم مورچگان مطالعه موردي: سيستم اتوبوسراني شهرضا

چكیده در قرن حاضر و در هزاره سوم، افزایش جمعیت شهرها با مشكلات عدیدهي همراه خود، وظایف تصمیم گیران و مدیران شهري را بیش از پیش دشوارتر نموده است. با افزایش جمعیت شهرها میل به تقاضاي سفر بیشتر شده و این امر مشكلات حمل و نقلی، تردد بیش از حد، ترافیك، قفل شدگی مراكز شهري و... را به دنبال خواهد داشت. به دلیل اینكه وسایل حمل و نقل عمومی با در نظر گرفتن تعداد مسافر جابجا شده نسبت به خودروهاي شخصی، سطح بسیار كمتري را به خود اختصاص می دهند، با روي آوردن مردم به سیستم هاي حمل و نقل همگانی این مشكلات تا حدود زیادي مرتفع خواهد شد.سیستم اتوبوسرانی در اكثر كشورها و خصوصا كشورهاي در حال توسعه از جمله كشور ما، پركاربردترین و مهم ترین سیستم حمل و نقل همگانی است كه خود داراي مشكلاتی از قبیل: زمان سفر نسبتا زیاد، نداشتن برنامه مدون حركتی و عدم پوشش كامل همه مناطق شهري است. توجه به این مشكلات و یافتن راهكارهایی براي اصلاح و بهینه سازي آن ها نقش به سزایی در بهبود عملكرد كل سیستم حمل و نقل همگانی خواهد داشت. تجربه نشان داده است با اصلاح و بهینه سازي مسیرهاي اتوبوسرانی؛ تراكم ترافیكی، آلودگی هوا، مصرف سوخت، اتلاف زمان، هزینه هاي اضافی واستهلاك وسایل نقلیه به میزان قابل توجهی كاهش خواهند یافت.این مطالعه در نظر دارد با بهینه سازي مسیرهاي موجود با استفاده از روشی نوین برگرفته از الگوریتم مورچگان، زمان سفر كل سیستم را تا حد امكان با درنظر گرفتن شبكه معابر و محدودیت هاي خاص آن به حداقل برساند. كلید واژه: ، ، مسیر، ،