شماره ركورد كنفرانس :
2327
عنوان مقاله :
بررسي و مقايسه اثر كوتاه مدت كشش ايستا و پويا بر روي قدرت عضلاني اندام فوقاني مردان ورزشكار
پديدآورندگان :
رباني عليرضا نويسنده , تقي بيگي حسين آبادي حميد نويسنده , فرزانه فر مهدي نويسنده
تعداد صفحه :
7
كليدواژه :
one repetition maximum , ورزشكاران بي تجربه , يك تكرار بيشينه , non experienced athletes , كش پويا , Static Stretching , Dynamic Stretching , كشش ايستا
سال انتشار :
1391
عنوان كنفرانس :
اولين همايش ملي تربيت بدني و علوم ورزشي
زبان مدرك :
فارسی
چكيده فارسي :
هدف از پژوهش حاضر بررسی و مقایسه اثر كوتاه مدت كشش ایستا و پویا بر روی قدرت عضلانی اندام فوقانی مردان ورزشكاران بود. 16 ورزشكار رشته ووشو كه تجربه تمرین با وزنه را نداشتند در سه جلسه جداگانه، پیش از آزمون قدرت یك تكرار بیشینه پروتكل های گرم كردن بدون كشش، 3 نوبت 30 ثانیه ای انجام حركات كششی ایستا و یا حركات كششی پویا را پییش از اندازه گیری متغیر وابسته اجرا كردند. در هر جلسه پس از پروتكل های پیش آزمون، یك تكرار بیشینه آزمودنی ها در حركت پرس نیمكت با استفاده از وزنه های آزاد اندازه گیری شد. در بررسی اثر منفرد كشش های ایستا یا پویا در مقایسه با عدم انجام حركات كششی، نتایج نشان داد كه استفاده از حركات كششی ایستا یا پویا موجب بهبود معنی دار قدرت بیشینه می شود (P≤0/05) ولیكن در مقایسه نوع حركات كششی، تفاوت معنی داری در استفاده از كشش های ایستا یا پویا در بهبود قدرت بیشینه وجود نداشت (P≤0/05). بنابراین نتیجه گرفته می شود كه تجربه تمرین با وزنه می تواند عاملی مهم در واكنش ها به حركات پیش از اجرا باشد.
چكيده لاتين :
The purpose of the present study was to consider and compare between acute effects of static and dynamic stretching on upper body muscular strength in male athletes. Sixteen wushu athletes who have not had any experience in weight training, participated in three separated sessions and performed warm up protocols including no stretching, 3 sets of 30 seconds static or dynamic stretching before one repetition maximum (1RM) test to consider dependent variable. In each session, after pre test protocols, subjects 1RM in bench press were measured by free weights. In considering individual effect of static or dynamic stretching in comparison with no stretching, results showed that using static or dynamic stretching cause significant improvement in maximal strength (P≤ 0/05), but in considering the type of stretching, there were not significant differences in using static or dynamic stretching in improved maximal strength (P≤ 0/05). Therefore it can be concluded that experience in weight training can be important factor in reactions to pre performance stretching exercises
شماره مدرك كنفرانس :
4461006
سال انتشار :
1391
از صفحه :
1
تا صفحه :
7
سال انتشار :
1391
لينک به اين مدرک :
بازگشت