برنامه ريزي توسعه راهبردي شهري با تأكيد بر مؤلفه هاي شهر سالم نمونه موردي : منطقه ي مياني شهر بجنورد

برنامه ريزی سلامت اصطلاحی نسبتاً جديد، توسط آن دسته از برنامهريزان شهری و منطقهای كه همواره در پی پيوند محيط شهری با سلامت فيزيكی و روحی شهرنشينان هستند، پا به عرصه وجود نهاد. شهر سالم يك مقوله سلامت عمومی است كه در ماهيت خويش تحت تأثير تغيير و تحولات اجتماعی، زيست محيطی و اقتصادی قرار میگيرد. الگوی برنامهريزی ساختاری راهبردی در دهههای اخير، تغييری اساسی در مبانی و - روشهای ايستا و صرفاً كالبدی الگوی طرحهای توسعه شهری به وجود آورده است. اين نوشتار، با تأكيد بر برنامهريزی راهبردی و استراتژيك، سعی دارد تا با استفاده از تحليل SWOT و مطالعات ميدانی، مهمترين امكانات و محدوديتهای بيرونی و درونی تحقق مؤلفههای شهر سالم در بجنورد را بهويژه در توسعه های اخير، بررسی نموده و درنهايت راهبردها و راهكارهايی بهمنظور تحقق آن در راستای تأمين و تحقق محيط- زيست و شهر سالم ارائه دهد. يافتههای تحقيق نشان میدهند كه بهموازات مركز استان شدن شهر بجنورد و توسعه فزاينده شهری آن، توجه به معيارهای شهر سالم مورد غفلت قرارگرفته است. بهگونهای كه ماتريس ارزيابی عوامل خارجی) EFE ( نشان میدهد كه عوامل مذكور از منظر تحقق معيارهای شهر سالم امتياز بيشتری داشته و در همين راستا اين عوامل بررسی گشته و با توجه به آنها راهبردها و پيشنهادهای ارائه شده است