بررسي جايگاه فناوري هاي نمك زدايي در جهان ( تا سال ۲۰۰۰ ميلادي و در هزاره سوم

مرحله اصلي در توسعه نمكزدايي در دهه ١٩٤٠ در زمان جنگ جهاني دوم آغاز گرديد در دهه ١٩٦٠ دولت آمريكا فعاليتهاي زيادي در نقاط مختلف انجام داد كه كليه سيستمهاي رايج آن دهه روشهاي گرمايي (تقطيري) بودند. اما از دهه ١٩٧٠ با رشد علوم شيمي و پليمر روشهاي غشايي پا به عرصه تجارتي و كاربردي خود نهادند و از دهه ١٩٨٠ به بعد فعاليت در زمينه تكنولوژيهاي نمكزدايي، يك اقدام كام ً لا تجارتي بود و تكنولوژيها بر اساس نتايج راهبري از واحدهاي ساخته شده گذشته، طراحي، راهبري مي گردند. در دهه ١٩٩٠ نمكزدايي از آب شور به رشد مطلوب خود رسيد. علاوه بر رشد تجارتي، تفكر و ايده كاربرد نمكزدايي به عنوان ابزار استاندارد در توسعه منابع آب براي آبرساني شهري در همه جا رواج يافته است كه نتيجه موفقيت فنآوري، كاهش مداوم در قيمت كلي آن و فشار فزاينده روي بسياري از منابع متعارف آب شيرين است و اتفاقات قابل تأملي در طي اين دهه در اين زمينه به براي تمام انواع كاربردهاي نمكزدايي از (RO) وقوع پيوست كه افزايش عظيم در كاربرد اسمز معكوس آن جمله است. فروش و ساخت سيستمهاي نمكزدايي آب دريا و آب لبشور از سال ۲۰۰۰ و ۲۰۰۱ براي تمامي تاسيسات نمكزدايي ۱۰۵ % و براي تاسيسات آب دريا ۱۴۰ % ( تاسيساتي كه آب دريا آب خام آنها ميباشد) افزايش داشته است. هزينههاي توليد آب با تاسيسات كام ً لا مشابه از لحاظ اندازه در هر جاي ديگر دنيا، به عنوان مثال كشورهاي صنعتي، ميتواند حتي پايينتر بيايد. به خصوص اگر تلفات گرمايي در دسترس باشد اين امر نمكزدايي را خيلي بادوامتر و عمليتر ميكند. همانطوركه آلودگي و استخراج بيش از ظرفيت سفرههاي آبي بعلاوه افزايش جمعيت و صنعتي شدن باعث آن شده است كه هزينههاي منابع سنتي به شدت رو به افزايش باشد. لذا مي بينيم كه در هزاره سوم به دلايل مختلفي كه در اين تحقيق به طور اجمال بحث مي گردد جايگاه فناوريهاي نمك زدايي بخصوص فناوري اسمز معكوس بسيار گسترده تر در محافل مديريتي و كارشناسي تامين منابع آب كشورها ديده مي شود كه كشور ما نيز از اين قاعده مستثناء نخواهد بود.