خانه ايراني به مثابه قرارگاه رفتاري

با كاهش ابعاد خانه و تداخل برخی فعالیتها با یكدیگر، ایجاد تنش در خانه های امروز بیش از پیش قابل درك است. تداخل فعالیت ها و تنش های ناشی از آن میتواند مشكلات فراوانی را از لحاظ امنیت فكری برای اعضای خانواده بوجود آورد. این مهم اهمیت پژوهش حاضر و جست و جو در راستای نیل به یك راه حل مناسب را روشن می كند. خانه های امروز تا كنون از جنبه های متفاوتی بررسی شده اند، و نقاط قوت و ضعف آنها به گونهای بیان شده است، اما پژوهش حاضر با نگاهی متفاوت به خانه و فعالیتهای انسانی كالبدی درون آن در پی یافتن پاسخ مناسب برای مشكلات ذكر شده است، پژوهش پس از تعریف مفاهیم قرارگاه رفتاری و خانه ایرانی، در مدل شماره ، بیست و چهار ساعت یك شبانه روز را به بازه های زمانی مشخص كه در هر یك احتمال وقوع فعالیتهای قابل پیش بینی بیش از دیگر بازه هاست تقسیم بندی میكند و سپس ارتباط بین فعالیتها و فضای رخداد آنها را در مدل شماره 2 مورد بررسی قرار میدهد، پژوهش سپس فعالیتها را در چهار بازه زمانی قرار داده و هر دوی این تحلیل ها را با یكدیگر ادغام كرده و در مدل نهایی فعالیت های احتمالی فضاهای مختلف خانه را مورد بررسی قرار می دهد و از آن نتیجه نهایی را استخراج میكند. تحلیل یافته ها راه حلی برای نحوه همساختی هر فضا با فعالیت های مرتبط را در اختیار طراح قرار می دهد، تا بتواند با استفاده از آن خانه ای ایرانی را به عنوان یك قرارگاه رفتاری طراحی كند.